Start  ›  Biblioteczka oliwska  ›  Wycinki  ›  Bezpośrednie połączenie z Warszawą  ›

Głos Wybrzeża 17 kwiecień 1963 r.:

"Bezpośrednie połączenie z Warszawą"

      Pasażerowie WPKGG od lat mają wiele powodów do skarg na tłok w tramwajach w godzinach szczytu. Dyrekcja, przynajmniej na razie, nie widzi sposobów zaradzenia złu, zwłaszcza na takich liniach jak "6" lub "12", gdzie znajdują sie pojedyncze tory, na których więcej wozów już sie nie mieści. Żeby chociaż można było udobruchać użytkowników środków komunikacji miejskiej, aby tyle na nią nie narzekali!...
      Byłby sposób na udobruchanie, gdyby znalazło się takich konduktorów, jak p. Antoni TURZYŃSKI - nr służbowy 352. Najweselszy konduktor WPKGG. Humorem potrafi rozładować każde spięcie w tramwaju.
      "Panie, co się pan tak pcha na chama?" - woła jeden z pasażerów do drugiego. Pan Turzyński odpowiada na to krzyczącemu: "Gdyby ten wiedział, na kogo się pcha, nie czynił by tego". W wagonie robi się wesoło.
      Specjalnością p. Turzyńskiego są informacje dotyczące przystanków.
      - Dworzec główny! Za 15 minut bezpośrednie połączenie z Warszawą. Albo: - Teatr i Opera Bałtycka w jednym gmachu. Dziś w programie "Kniaź Igor".
      Latem wozy linii "9" są wyjątkowo zatłoczone. Ponure wspomnienie niewygodnej jazdy p. Antoni likwiduje zawołaniem na końcowym przystanku na Stogach:
      - Plaża. Pod błękit nieba rozejść się!
      Gdy pasażerowie wejdą, tramwaj rusza, p. Antoni "dziękuje ostatniemu za zamknięcie drzwi". Zamknął nie zamkną po takim słowie zamknąć wypada.
      Z rozmowy dowiaduje się, że p. Turzyński na zmianę obsługuje pięć tras tramwajowych do Stogów, Oruni i Wrzeszcza - w sumie około 100 przystanków. O każdym potrafi coś powiedzieć, podczas gdy w innych wozach w ogóle nie słychać nazwy przystanku. Wiadomość o takim zapasie informacji dotarła do Klubu Studentów Wybrzeża. Ponieważ teatrzyk studencki przygotowywał nowy spektakl, w którym m. in. mowa o komunikacji miejskiej, zamówili oni u p. Turzyńskiego "opis trasy do Oliwy".
      - Najwięcej przyjaciół mam wśród dzieci i młodzieży - mówi p. Antoni. - Te najmłodsze, zwłaszcza w niedziele, zmuszają rodziców do kilkakrotnego objazdu trasy, bo pragną dłużej słuchać moich przystankowych opowieści.
      - Czyli pana humor przysparza obrotów WPKGG?
      - Dostałem pozdrowienia od wczasowiczów z Krakowa, a raz kartkę od Polaków z Paryża, którzy kiedyś jechali moim wagonem.
      - Czy w domu też posługuje się pan swoimi "przypowiastkami"?
      - Żeby pan wiedział jak to się nieraz przydaje. Śmiech i dobry humor potrafią rozpędzić najgorszą chmurę gradową.

Rozmawiał i fotografował: A. PREYSS




Początek strony.