Start  ›  Biblioteczka Oliwska  ›  Legendy i ciekawe historie  ›  Tajemnicza śmierć Jana Wulffa  ›

Maria Odyniec, Roman Wyrobek, „Organy oliwskie”, Gdańsk 1959, str. 13.

     Odwrócił się ojciec Michał. Poprzez migotliwy blask świec zobaczył swe dzieło: z dala sre­brzyły się nowe piszczałki, z mroku wyłaniały się czyste linie lekkiej, radosnej ornamentyki pro­spektu, subtelne twarzyczki drewnianych aniołów, rokokowe główki puttów, wysoko w głębi barwiły się witrażowe postacie. Oto zaczynają wirować słońca i gwiazdy, ramiona dziewczęcych aniołów wznoszą się w górę z instrumentami muzycznymi, dzwonią dzwonki w dziecięcych rączkach puttów. Muzyka rośnie, potężnieje, przenika zda się mury. Mnisi klęczą zasłuchani... Wtem widzą, iż ojciec Michał osuwa się martwy do stóp ołtarza...
     Tak wedle legendy zakończyć się miała służba boża ojca Michała. Jest to jednak tylko legenda. Wiadomo bowiem, że ojciec Michał Wulf długie jeszcze lata przysłuchiwać się mógł dźwiękom swych organów, dożywając w oliwskim klasztorze późnych lat starości. Zmarł dopiero 11 marca 1807 roku.
     Dzieło jego nie było jednak jeszcze całkowicie wykończone. Przez trzy lata szukali cystersi nowego budowniczego. Nie znajdując go wśród swego grona, powierzyli dokończenie dzieła organmistrzowi gdańskiemu Dalitzowi, uczniowi szkoły Silbermana, znanemu mistrzowi z kościoła Panny Maryi. Za pracę swą otrzymać on miał kwotę 8500 florenów. Budowa trwała dwa lata, od 1791 do 1793 r. Zgodnie z życzeniem konwentu Dalitz przeniósł stół gry ze środka chóru na skrzydło północne. Natomiast nie zbudował on urządzenia zmieniającego ton.


Początek strony.