Budynek nr 110. Ujęcie wody (Wasserwek). Fot. z 1906 roku.
Mieczysław Abramowicz, Byl sobie Gdansk (3) 12.1997 (s25).


Budynek w głębi od ul. Polanki na przeciwko ujęcia wody wybudowanego w 1878 i 1893 roku (Friedensschluß 33/34). Obecnie za nim nr 110A i przy samej ulicy nr 110B.


Mapy Google, 14. 09. 2025.

Michał Klugmann, Karta ewidencyjna obiektu nieruchomego niewpisanego do rejestru zabytków, 10. 06. 2019, fragment:

Zespół Polanki był drugim nowoczesnym ujęciem wody dla Gdańska i pierwszym, w którym podjęto próbę uzdatniania wody. Budowano je w trzech etapach; 1878: system drenaży w dolinach Zielonej i Samborowo oraz dwa zbiorniki (filtry powolne); 1893: trzeci zbiornik (o ciekawej konstrukcji z niezbrojonego betonu) i zbiornik średniego ciśnienia; 1903: tzw. podzespół Mirów, składający się z 40- metrowej studni wierconej. Po II Wojnie Światowej eksploatowane były ponadto dwie studnie głębinowe. Z ujęcia woda płynęła magistralą przez Wrzeszcz do Nowego Portu. Powstanie tego rurociągu było jedną z przyczyn intensywnego rozwoju Wrzeszcza.
Ujęcie Polanki stanowi techniczny kontekst w którym powstawała we Wrzeszczu politechnika ze swoją wieżą ciśnień i pomocniczą infrastrukturą, skupioną w budynku Laboratorium Maszynowego.