Adam Kromer, "Oliwa", Gdańsk 2007, str. 302-303 (za zgodą autora):
KILARSKI JAN
Urodził się 21 lutego 1882 roku w Komarnie koło Lwowa. Z wykształcenia był nauczycielem matematyki i fizyki. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości przeniósł się do Poznania, gdzie pracował jako nauczyciel oraz dyrektor Państwowego Wyższego Kursu Nauczycielskiego. Był organizatorem turystyki i autorem publikacji krajoznawczych. Pracował jako redaktor cyklu monografii krajoznawczych Cuda Polski. Opracował dla tej serii tom poświęcony Gdańskowi. Po wybuchu drugiej wojny światowej osiadł we Lwowie. Dnia 5 kwietnia 1945 roku jako członek specjalnej grupy operacyjnej Ministerstwa Oświaty przybył do Gdańska. Powierzono mu zadanie zabezpieczenia zabytkowego wyposażenia kościołów i budynków publicznych, zbiorów muzealnych oraz innych dzieł sztuki. Od niemieckich konserwatorów otrzymał szczegółowy wykaz miejsc, w których znajdowały się ewakuowane przed nadejściem frontu dzieła sztuki, i mógł rozpocząć planową akcję rewindykacyjną. Ocalone dzieła umieszczano w składnicach konserwatorskich.
Jako pracownik Zarządu Miejskiego pomagał organizować Muzeum Miejskie (obecne Muzeum Narodowe). W grudniu 1948 roku został oskarżony o współpracę z Niemcami i osadzony w więzieniu. Śledztwo zostało wkrótce umorzone, a Jan Kilarski zrehabilitowany, ale do zdrowia już nie wrócił. Zmarł 7 stycznia 1951 roku i został pochowany na cmentarzu w Oliwie.
Jego syn, MACIEJ KILARSKI (1922–2003), był kustoszem, architektem i konserwatorem zabytków. Studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej, po wojnie kontynuował studia na Politechnice Krakowskiej i Gdańskiej. Studiował historię sztuki na Uniwersytecie Jagiellońskim. Zamieszkały w Oliwie, związany był, od końca lat pięćdziesiątych XX wieku, z zamkiem w Malborku.
|


 Niezabudowane. Książka adresowa gminy Oliwa z 1916 roku. Zbiory Mirosława Piskorskiego.
 Hermann Markowski. Książka adresowa z 1932 roku. Zbiory Pomorskiej Biblioteki Cyfrowej.
 Hermann Markowski. Książka telefoniczna z 1937 roku. Zbiory TPG Strefa Historyczna WMG.
|